ورود اعضا:

آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 12
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 66
بازدید ماه : 66
بازدید کل : 16499
تعداد مطالب : 5
تعداد نظرات : 1
تعداد آنلاین : 1

موضوع : <-PostCategory->

با سلام خدمت همه شما دوستان

در این بخش قصد دارم تا راجع به نقش خواص در پیشبرد اهداف جامعه و آگاهی بخشیدن به عوام صحبت کنم

در ابتدا اجازه دهید تا عوام و خواص را از دیدگاه مقام معظم رهبری تعریف کنم

تعریف خواص جامعه

خواص چه كسانی هستند؟ آيا قشر خاصّی هستند؟ جواب، منفی است. زيرا در بين خواص، كنار افراد با سواد، آدمهای بی‌سواد هم هستند. گاهی كسی بی‌سواد است؛ اما جزو خواص است. يعنی می‌فهمد چه كار می‌كند. از روی تصميم‌گيری و تشخيص عمل می‌كند؛ ولو درس نخوانده، مدرسه نرفته، مدرك ندارد و لباس روحانی نپوشيده است. به‌هرحال، نسبت به قضايا از فهم برخوردار است.

 تعریف عوام جامعه

عوام يعنی كسانی كه وقتی جوّ به سمتی می‌رود، آنها هم دنبالش می‌روند و تحليلی ندارند. يك وقت مردم می‌گويند «زنده باد!» اين هم نگاه می‌كند، می‌گويد «زنده باد!» يك وقت مردم می‌گويند «مرده باد!» نگاه می‌كند، می‌گويد «مرده باد!» يك وقت جوّ اين طور است؛ اين‌جا می‌آيد. يك وقت جو آن طور است؛ آن‌جا می‌رود!

در ادامه میخواهم تا با ارائه یک جریان از اتفاقات زمان امام حسین(ع) که برگرفته از بیانات مقام معظم رهبری میباشد

نقش عوام و خواص را برای شما تشریح نمایم

همانطور که همه مطلع هستید در زمان امام حسین(ع) تعداد زیادی از مردم کوفه برای امام حسین نامه نوشته و با ایشان بیعت کردند و از امام خواستند تا قیام کرده و به کوفه بیاید.

اما امام حسین(ع) در راه بودند که فرستاده ی ایشان جناب مسلم ابن عقیل به امام خبر رساندند که به کوفه نیا ، کوفیان همه بیعت شکسته اند.

سوال: چرا کوفیان خود نامه نوشته و با امام بیعت کردند و یک دفعه هم خودشان بیعت شکستند؟

پاسخ به این سوال را من در 2 مبحث خواهم گفت:

1)نقش خواص آن زمان         2) نقش بصیرت مردم

خواص جامعه در هر زمان نقش بسیار بسیار مهمی را ایفا میکنند.طبق تعریف مقام معظم رهبری خواص افرادی هستند که به مسائل و شرایط زمان آگاه هستند و دارای قدرت تجزیه و تحلیل میباشند و توانایی تشخیص خوب از  بد و حق از باطل را دارند.

در زمان امام حسین(ع) مردم کوفه درواقع در نقش عوام بودند و اصلا بصیرت نداشته و در جهت وزش باد حرکت می کردند، یعنی اگر باد به سمت شمال می وزید ،همه به سمت شمال میرفتند و اگر باد به سمت جنوب می وزید همه به سمت جنوب میرفتند.خلاصه اینکه هر کسی هر چیزی که میگفت سریع قبول کرده و به سمت او جذب میشدند.

خوب، حالا وقتی که با یک همچین مردم و همچین آدمهایی سرو کار داریم ، این خواص هستند که باید به این مردم آگاهی و بصیرت داده و به حرکت آنها جهت بدهند.اگر خواص هم به وظیفه خود عمل نکنند و یا اینکه درست به وظیفه خود عمل نکنند ، اون موقع هست که حرکت مردم به انحراف کشیده خواهد شد و به قول معروف میشه قوز بالا قوز.

در زمان امام حسین(ع) خواص آن زمان(مثلا قاضی شریح و ...)  به درستی عمل نکرده و دلباخته مال دنیا شده و دل به دنیا بسته و علی رغم اینکه میدانستند که حق با امام حسین(ع) است ویزید باطل است ، از ترس جانشان و دلبستگی به دنیا و حکومت کاملا برعکس به وظیفه خود عمل کرده و مردم را علیه امام تحریک کردند ،و مردم هم که اصلا فکر نمیکردند و قدرت تحلیل درستی نداشتند ، تسلیم حکومت و خواص شده و تا جایی پیش رفتند که در کربلا در کشتن و شهید کردن نوه ی رسول خدا(ص) از هم دیگر پیشی میگرفتند.

توجه کنید که بصیرت داشتن و خواص جامعه چقدر در جامعه مهم میباشند و اگر بصیرت نباشد حتی دست به کشتن پیامبران و امامان هم خواهیم زد.

نتیجه با خودتان

یا علی

موضوع : <-PostCategory->

با سلام خدمت همه شما دوستان

 بصيرت به تعبير اميرمؤمنان، يعني مشاهده درست و دقيق حوادث، تفکر و تدبر در آنها و سنجيدن مسائل و حوادث.

  راستش در این بخش قصد دارم راجع به بصیرت و عوام و خواص صحبت کنم

   بصیرت ، عوام ، خواص، سه کلید واژه ای که بسیار مهم میباشند، مخصوصا در شرایط کنونی جامعه ما ، که مقام معظم رهبری نیز در این چند سال اخیر روی این سه موضوع خیلی تاکید کرده اند.

   من قصد دارم تا با یک سوال که برداشت خودم از بیانات مقام معظم رهبری است راجع به این سه کلید واژه سخنم را آغاز کنم و به قول معروف شفاف سازی کنم.

سوال:

  شاید برای خیلی از شماها از جمله خودم پیش آمده باشد که چرا امام حسن(ع) با حاکم زمان خودش(معاویه) که ناحق و کافر هم بود بیعت کرد ولی امام حسین(ع) حاضر به بیعت با حاکم زمان خودش(یزید) نشد؟

در واقع این مشکل از اینجا ناشی میشود که بیشتر ما مردم خیلی سطحی فکر میکنیم و از هر چیزی فقط ظاهرش را می بینیم

   به جای اینکه دقیق موضوع را بررسی کنیم و تمام نکات دخیل در آن موضوع را مد نظر قرار دهیم سریع بر اساس ظواهر موضوع نتیجه گیری کرده و دست به اقدامات اشتباه میزنیم.

   جواب سوال بالا این است که حاکم زمان امام حسن(ع) یعنی معاویه خیلی زیرک بود و اگر چه کافر بود و اعمال ناشایستی از جمله خوردن شراب و ... انجام میداد،ولی بسیار زیرک و زرنگ بود.

   یعنی معاویه همیشه ظاهرش را برای مردم درست و با ایمان نشان میداد و نمازش را اول وقت میخواند ، روزه اش را میگرفت، قرآنش را میخواند و ... ولی در خفا و پنهانی مرتکب هر جور گناهی میشد که کمترین آن شراب خوردن بود. فقط امام حسن و یاران نزدیک ایشان از این اعمال معاویه مطلع بودند.

   اما در زمان امام حسین(ع) اینگونه نبود و شرایط کاملا با زمان امام حسن(ع) متفاوت بود. یعنی معاویه به صورت کاملا آشکار در مجالس عمومی گناه میکرد ،شراب میخورد ، حیوان باز بود ، نماز نمی خواند و ...  و همه مردم از این کار ها آگاه بودند.

 حالا میخواهم بگویم که چرا امام حسن بیعت را پذیرفت ولی امام حسین بیعت را نپذیرفت و قیام کرد.

   جواب اینه که اگر امام حسن(ع) بیعت را نمی پذیرفت هیچ کسی از مردم به یاری امام حسن نمی آمد چون در نظر مردم معاویه یک شخصیت مسلمان و مومن وبا ایمان بود(زیرا آنها فریب خورده بودند) و با خودشان این طور فکر میکردند که چرا امام حسن با او بیعت نمیکند و میخواهد با یک شخص مسلمان بدون علت بجنگد مردم فکر میکردند که در این جنگ خونشان بی دلیل ریخته میشود. به همین خاطر به یاری امام نمی آمدند .امام حسن(ع) که از این موضوع آگاهی داشتند مجبور به بیعت شدند زیرا اگر قیام میکردند هیچ کس به خونخواهی ایشان برنمی خواست و آن قیام تقریبا بی اثر میشد.

   اما در زمان امام حسین(ع) شرایط کاملا برعکس بود یعنی اگر بیعت را می پذیرفت غیر عادی و ننگ بود.

 امام حسین (ع) بیعت را نپذیرفت و قیام کرد چون میدانست که مردم یاریش خواهند کرد(با توجه به چندین هزار بیعت نامه کوفیان)

   و با توجه به اینکه مردم میدانستند قیام امام حسین بر حق است و به خونخواهی امام حسین(ع) بلند خواهند شد(مختار،سلیمان و...)

   وهمین قیام بود که اسلام را زنده نگه داشت و اثرات آن را تا کنون که قرن ها از آن گذشته است شاهد هستیم و نیاز به توضیح بیشتر نیست.

   اما چرا مردم (مخصوصا مردم کوفه) امام حسین(ع) را یاری نکردند، مربوط به نقش خواص و عوام و کمی هم بصیرت در جامعه میباشد که در بخش بعدی خواهم گفت.

   یا علی